สา
ดูเพิ่ม: สำ
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | สา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎa |
| ราชบัณฑิตยสภา | sa | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /saː˩˩˦/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาบาลี สาน (“หมา”); เทียบภาษาสันสกฤต श्वन् (ศฺวนฺ, “หมา”)
คำนาม แก้ไข
สา
รากศัพท์ 2 แก้ไข
จากภาษาคำเมือง สา (“ต้นกระสา”), ภาษาจ้วง sa (ใน go sa (กอสา)), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง sa (ใน maex sa (ไม้สา))
คำนาม แก้ไข
สา
รากศัพท์ 3 แก้ไข
จากภาษาอีสาน สา (“งูหลายชนิด”)
คำนาม แก้ไข
สา
- ชื่องูหลายชนิดในหลายวงศ์ เช่น สาเหลือง หมายถึง งูลายสอบ้าน (Xenochrophis piscator) สาขาว หมายถึง งูทับสมิงคลา (Bungarus candidus) สาคอแดง หมายถึง งูลายสาบคอแดง (Rhabdophis subminiatus)
รากศัพท์ 4 แก้ไข
คำสันธาน แก้ไข
สา
รากศัพท์ 5 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
สา
รากศัพท์ 6 แก้ไข
ตัดมาจาก สามี
คำนาม แก้ไข
สา
ภาษาคำเมือง แก้ไข
คำนาม แก้ไข
สา
- ต้นกระสา
ภาษาบาลี แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
เขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์ 1 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
สา ญ.
การผันรูป แก้ไข
ตารางการผันรูปของ "สา" (เพศหญิง)
รากศัพท์ 2 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
สา
รากศัพท์ 3 แก้ไข
คำสรรพนาม แก้ไข
สา
ภาษาปักษ์ใต้ แก้ไข
คำกริยา แก้ไข
สา (คำอาการนาม ก่านสา)
- รู้สึก
- สาว่า ใส่เคยลงไปในแกงแล้วนิ
- รู้สึกว่า ใส่กะปิลงไปในหม้อแกงแล้ว
คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข
สา (คำอาการนาม ขว่ามสา)
- เดียงสา
- เด็กมันญังบ่ฮู้สาทีนิ
- เด็กมันยังไม่รู้เดียงสา
ภาษาอีสาน แก้ไข
คำนาม แก้ไข
สา
- ชื่องูหลายชนิดในหลายวงศ์
- ↑ พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร