สภา
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सभा (สภา) หรือภาษาบาลี สภา
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | สะ-พา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sà-paa |
| ราชบัณฑิตยสภา | sa-pha | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sa˨˩.pʰaː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม แก้ไข
สภา
ภาษาบาลี แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
เขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์ แก้ไข
สนฺต + ภา + กฺวิ หรือ สํ + ภาสฺ + กฺวิ หรือ สห + ภา + กฺวิ หรือ ส + ภา + กฺวิ; จากภาษาสันสกฤต सभा (สภา)
คำนาม แก้ไข
สภา ญ.
- โรงเป็นที่กล่าวกัน, โรงเป็นที่ประชุมกล่าว
- ภูมิที่ประชุม, ที่ประชุม, ที่ชุมนุม, ที่ชุมนุมกัน
- การชุมนุมกัน, การเจรจากัน
การผันรูป แก้ไข
ตารางการผันรูปของ "สภา" (เพศหญิง)