ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ลูก +‎ หลาน

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ลูก-หฺลาน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงlûuk-lǎan
ราชบัณฑิตยสภาluk-lan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/luːk̚˥˩.laːn˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

ลูกหลาน

  1. ผู้มีอายุคราวลูกหรือหลานที่เป็นญาติห่าง ๆ หรือที่นับว่าเป็นญาติ
    เด็ก ๆ เหล่านี้ล้วนเป็นลูกหลานฉันทั้งนั้น
  2. ผู้สืบเชื้อสาย
    สมบัติเก่าลูกหลานเก็บรักษาไว้ได้