รา
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | รา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | raa |
ราชบัณฑิตยสภา | ra | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /raː˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
รา
- ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด
- ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน เรียกว่า ราคอเสา
รากศัพท์ 2 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
รา
- ชื่อเรียกสิ่งมีชีวิตที่มีโครงสร้างไม่ซับซ้อน ไม่มีคลอโรฟิลล์ ส่วนมากเจริญเป็นเส้นใย แบ่งเป็น 2 พวก คือ ราเมือก และ ราแท้ แพร่พันธุ์โดยสปอร์ อาศัยอยู่บนซากของพืชหรือสัตว์ ขึ้นเบียนหรืออยู่ร่วมกับพืชอื่นก็มี
รากศัพท์ 3 แก้ไข
คำกริยา แก้ไข
รา (คำอาการนาม การรา)
รากศัพท์ 4 แก้ไข
คำอนุภาค แก้ไข
รา
รากศัพท์ 5 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *raːᴬ²; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩁᩣ (รา), ภาษาเขิน ᩁᩣ (รา), ภาษาลาว ຮາ (ฮา), ภาษาไทลื้อ ᦣᦱ (ฮา), ภาษาไทใหญ่ ႁႃး (ห๊า), ภาษาไทใต้คง ᥞᥣᥰ (ห๊า), ภาษาอาหม 𑜍𑜠 (ระ), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง raz
คำสรรพนาม แก้ไข
รา
- (โบราณ) เราทั้งคู่, เขาทั้งคู่, ในคำว่า สองรา, ต่อมาใช้หมายถึงเกิน 2 ก็ได้
- เร่งหาประกันมาทันใด ผู้คุมเหวยรับไว้ทั้งสามรา(ขุนช้างขุนแผน)