มิ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *miːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วง miz/meij=mboh=mboux (“มิ, ไม่, บ่”)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | มิ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mí |
ราชบัณฑิตยสภา | mi | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /miʔ˦˥/(สัมผัส) |
คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข
มิ
คำกริยา แก้ไข
มิ