มลทิน
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาเขมร មន្ទិល (มนฺทิล, “ความเลวร้าย, ความไม่บริสุทธิ์”)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | มน-ทิน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mon-tin |
ราชบัณฑิตยสภา | mon-thin | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mon˧.tʰin˧/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
มลทิน