มงคล
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ 1 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาบาลี มงฺคล หรือภาษาสันสกฤต मङ्गल (มงฺคล)
รูปแบบอื่น แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | มง-คน | [เสียงสมาส] มง-คน-ละ- | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mong-kon | mong-kon-lá- |
ราชบัณฑิตยสภา | mong-khon | mong-khon-la- | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /moŋ˧.kʰon˧/(สัมผัส) | /moŋ˧.kʰon˧.la˦˥./ |
คำนาม แก้ไข
มงคล
- (ศาสนาพุทธ) เหตุที่นำมาซึ่งความเจริญ
- มงคล 38 ประการ
- สิ่งซึ่งถือว่าจะนำสิริและความเจริญมาสู่และป้องกันไม่ให้สิ่งที่เลวร้ายมากล้ำกราย
- สิ่งที่ทำเป็นวงด้วยด้ายเป็นต้นสำหรับสวมศีรษะเพื่อเป็นสิริมงคล นิยมใช้เฉพาะในเวลาชกมวยไทยหรือตีกระบี่กระบอง
คำคุณศัพท์ แก้ไข
มงคล
- ที่จัดขึ้นเพื่อความอยู่เย็นเป็นสุข
- งานมงคล
- ที่เชื่อว่าจะนำความสุขความเจริญเป็นต้นมาให้
- วัตถุมงคล
คำตรงข้าม แก้ไข
คำประสม แก้ไข
รากศัพท์ 2 แก้ไข
ยืมโดยเรียนรู้จากภาษามองโกเลียคลาสสิก ᠮᠣᠩᠭᠣᠯ (moŋɣol)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | มง-คน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mong-kon |
ราชบัณฑิตยสภา | mong-khon | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /moŋ˧.kʰon˧/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
มงคล
- รูปที่เลิกใช้ของ มองโกล