ดูเพิ่ม: ภัต และ ภูติ

ภาษาไทย แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์พูด[เสียงสมาส]
พู-ตะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpûutpuu-dtà-
ราชบัณฑิตยสภาphutphu-ta-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰuːt̚˥˩/(สัมผัส)/pʰuː˧.ta˨˩./
คำพ้องเสียงพูด

รากศัพท์ 1 แก้ไข

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต भूत (ภูต, ผี) หรือภาษาบาลี ภูต (ผี)

คำนาม แก้ไข

ภูต (คำลักษณนาม ตน)

  1. ผี, มักใช้เข้าคู่กันเป็น ภูตผี

รากศัพท์ 2 แก้ไข

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต भूत (ภูต, มีแล้ว, เป็นแล้ว) หรือภาษาบาลี ภูต (มีแล้ว, เป็นแล้ว)

คำคุณศัพท์ แก้ไข

ภูต

  1. ซึ่งเกิดแล้ว, ซึ่งเป็นแล้ว

ภาษาบาลี แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ภู +‎

คำคุณศัพท์ แก้ไข

ภูต

  1. เป็นแล้ว

การผันรูป แก้ไข

คำกริยา แก้ไข

ภูต

  1. อดีตกาล พาร์ทิซิเพิลของ ภวติ