ดูเพิ่ม: ฟั่ง, ฟิง, ฟุ้ง, ฟูง, และ ฟ้ง

ภาษาไทย แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *vaŋᴬ⁴; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨼᩢ᩠ᨦ (ฟัง), ภาษาลาว ຟັງ (ฟัง), ภาษาไทลื้อ ᦝᧂ (ฟัง), ภาษาไทดำ ꪡꪰꪉ (ฟัง), ภาษาไทขาว ꪡꪰꪉ, ภาษาไทใหญ่ ၽင်း (ผั๊ง) หรือ ၾင်း (ฝั๊ง), ภาษาไทใต้คง ᥜᥒᥰ (ฝั๊ง)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ฟัง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงfang
ราชบัณฑิตยสภาfang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/faŋ˧/(สัมผัส)

คำกริยา แก้ไข

ฟัง (คำอาการนาม การฟัง)

  1. (สกรรม) ตั้งใจสดับ, คอยรับเสียงด้วยหู, ได้ยิน
  2. (สกรรม) เชื่อ, ทำตามถ้อยคำ
    ให้ฟังคำสั่งผู้บังคับบัญชา

คำประสม แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น แก้ไข

ภาษาคำเมือง แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

คำกริยา แก้ไข

ฟัง (คำอาการนาม ก๋ารฟัง หรือ ก๋านฟัง)

  1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᨼᩢ᩠ᨦ (ฟัง)