พับ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *bapᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน พับ, ภาษาลาว ພັບ (พับ), ภาษาคำเมือง ᨻᩢ᩠ᨷ (พับ), ภาษาเขิน ᨻᩢ᩠ᨷ (พับ), ภาษาไทลื้อ ᦗᦸᧇ (พอ̂บ), ภาษาไทดำ ꪝꪚꪾ (ป̱ับ, “หนังสือ”), ภาษาไทขาว ꪝꪚꪾ, ภาษาไทใหญ่ ပပ်ႉ (ปั๎ป, “หนังสือพับ”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง paeb, ภาษาจ้วง baeb
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | พับ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | páp |
| ราชบัณฑิตยสภา | phap | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰap̚˦˥/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ภัพ | |
คำนาม แก้ไข
พับ
คำกริยา แก้ไข
พับ (คำอาการนาม การพับ)
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
ทบ
คำคุณศัพท์ แก้ไข
พับ
ภาษาคำเมือง แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pap˦˥/
คำนาม แก้ไข
พับ
- อีกรูปหนึ่งของ ᨻᩢ᩠ᨷ (พับ)
คำกริยา แก้ไข
พับ (คำอาการนาม การพับ)