ดูเพิ่ม: ผา และ ผ้า

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง (MC phaH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨹ᩵ᩣ (ผ่า), ภาษาลาว ຜ່າ (ผ่า), ภาษาไทใหญ่ ၽႃႇ (ผ่า), ภาษาไทใต้คง ᥚᥣᥱ (ผ่า)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ผ่า
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpàa
ราชบัณฑิตยสภาpha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰaː˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา แก้ไข

ผ่า (คำอาการนาม การผ่า)

  1. ทำให้แยกออกจากกันตามยาวด้วยมีดหรือขวานอย่างผ่าฟืน
  2. โดยปริยายหมายถึง กิริยาที่ทำให้แยกออก
    ผ่าฝี
    ผ่าปากม้า
  3. แหวกเข้าไป
    ผ่าเข้าไป
  4. ฟาดฟันลงไป
  5. (ภาษาปาก) ทำสิ่งที่ไม่น่าจะทำหรือในลักษณะที่ไม่ควรจะเป็นเช่นนั้น
    วิ่งผ่าเข้าไปกลางวง แทนที่จะเล่นกันอยู่ข้างล่าง
    ผ่าขึ้นไปอยู่บนยอดไม้

ภาษาปักษ์ใต้ แก้ไข

คำกริยา แก้ไข

ผ่า (คำอาการนาม ก่านผ่า)

  1. พา, นำ, เอาไป
    พาเตารีดมา
    เอาเตารีดมา

อ้างอิง แก้ไข

  • ผ่า” ใน Central Southern Thai Dictionary (Kaewkhao, Uthai และ Kiatboonyarit, Tawan: ประเทศไทย: US Peace Corps 1986), หน้าที่ 15