ป่อง
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | ป็่อง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpɔ̀ng |
| ราชบัณฑิตยสภา | pong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pɔŋ˨˩/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
ป่อง (คำลักษณนาม ตัว)
- (แมง~, แมลง~) ชื่อแมงหลายชนิด หลายสกุล และหลายวงศ์ ในอันดับ Scorpionida หัวติดกับอกเป็นส่วนเดียวกัน รูปร่างค่อนไปทางสี่เหลี่ยมยาว ส่วนท้องเป็นปล้อง ๆ ขนาดไล่เลี่ยกับอก 7-8 ปล้อง ส่วนที่เหลือเล็กลงต่อกันยาวคล้ายหาง ที่ปลายมีเหล็กในสามารถต่อยให้เจ็บปวดได้ มีขา 4 คู่ ด้านหน้ามีรยางค์ ปากขนาดใหญ่เป็นก้ามหนีบใช้สำหรับจับเหยื่อ
คำพ้องความ แก้ไข
- ดูที่ อรรถาภิธาน:ป่อง
คำสืบทอด แก้ไข
- → ไทลื้อ: ᦔᦸᧂᧈ (ป่อ̂ง)
รากศัพท์ 2 แก้ไข
คำคุณศัพท์ แก้ไข
ป่อง (คำอาการนาม ความป่อง)
คำกริยา แก้ไข
ป่อง (คำอาการนาม การป่อง)
- ตุงเป็นกระพุ้งออกมา
- (ภาษาปาก, สแลง) มีครรภ์
- วงการบันเทิงจีนป่วน! ข่าวดาราดังชายทำแฟนคลับป่อง 4 เดือน
รากศัพท์ 3 แก้ไข
คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข
ป่อง
รากศัพท์ 4 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
ป่อง
ภาษาคำเมือง แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pɔŋ˨˩/
คำนาม แก้ไข
ป่อง