ปั้น
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ปั้น | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpân |
ราชบัณฑิตยสภา | pan | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pan˥˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *panꟲ²; ร่วมเชื้อสายกับภาษาปักษ์ใต้ ปั้น (“ปั้น; บีบ”), ภาษาลาว ປັ້ນ (ปั้น), ภาษาไทลื้อ ᦔᧃᧉ (ปั้น), ภาษาไทใหญ่ ပၼ်ႈ (ปั้น, “จับ; บีบ”), ภาษาพ่าเก ပꩫ် (ปน์), ภาษาอาหม 𑜆𑜃𑜫 (ปน์, “จับ; บีบ”) , ภาษาจ้วง baenj (ปั๊น) , ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง baenj (ปั้น)
คำกริยา แก้ไข
ปั้น (คำอาการนาม การปั้น)
- เอาสิ่งอ่อน ๆ เช่นขี้ผึ้ง ดินเหนียวเป็นต้นมาทำให้เป็นรูปตามที่ต้องการ
- ปั้นข้าวเหนียว
- ปั้นตุ๊กตา
- สร้างขึ้น, เสกสรรขึ้น
- ปั้นพยาน
- ปั้นเรื่อง
- ชุบเลี้ยงและอบรมสั่งสอนให้เป็นคนดี
- ฉันปั้นเขามาจนได้ดี
คำลักษณนาม แก้ไข
ปั้น
รากศัพท์ 2 แก้ไข
เป็นไปได้ว่ามาจากภาษาจีน 盆 (pén)
คำนาม แก้ไข
ปั้น
ภาษาปักษ์ใต้ แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *panꟲ²; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ปั้น, ภาษาลาว ປັ້ນ (ปั้น), ภาษาไทลื้อ ᦔᧃᧉ (ปั้น), ภาษาไทใหญ่ ပၼ်ႈ (ปั้น, “จับ; บีบ”), ภาษาพ่าเก ပꩫ် (ปน์), ภาษาอาหม 𑜆𑜃𑜫 (ปน์, “จับ; บีบ”)
คำกริยา แก้ไข
ปั้น (คำอาการนาม ก่านปั้น)
ภาษาอีสาน แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
เทียบภาษาจีนยุคกลาง 扳 (MC paen|phaen, “หมุน”)
คำกริยา แก้ไข
ปั้น (คำอาการนาม การปั้น)
อ้างอิง แก้ไข
- เมชฌ สอดส่องกฤษ. (2552). "รายการคำศัพท์ภาษาไทยถิ่นอีสานที่คาดว่าจะเป็นคำศัพท์ร่วมเชื้อสายตระกูลไท–จีน." วารสารเอเชียตะวันออกศึกษา. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. [1]