ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ปั้น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpân
ราชบัณฑิตยสภาpan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pan˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1 แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *panꟲ²; ร่วมเชื้อสายกับภาษาปักษ์ใต้ ปั้น (ปั้น; บีบ), ภาษาลาว ປັ້ນ (ปั้น), ภาษาไทลื้อ ᦔᧃᧉ (ปั้น), ภาษาไทใหญ่ ပၼ်ႈ (ปั้น, จับ; บีบ), ภาษาพ่าเก ပꩫ် (ปน์), ภาษาอาหม 𑜆𑜃𑜫 (ปน์, จับ; บีบ) , ภาษาจ้วง baenj (ปั๊น) , ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง baenj (ปั้น)

คำกริยา แก้ไข

ปั้น (คำอาการนาม การปั้น)

  1. เอาสิ่งอ่อนเช่นขี้ผึ้ง ดินเหนียวเป็นต้นมาทำให้เป็นรูปตามที่ต้องการ
    ปั้นข้าวเหนียว
    ปั้นตุ๊กตา
  2. สร้างขึ้น, เสกสรรขึ้น
    ปั้นพยาน
    ปั้นเรื่อง
  3. ชุบเลี้ยงและอบรมสั่งสอนให้เป็นคนดี
    ฉันปั้นเขามาจนได้ดี

คำลักษณนาม แก้ไข

ปั้น

  1. เรียกสิ่งที่ปั้นเป็นก้อน
    ข้าวเหนียว 3 ปั้น

รากศัพท์ 2 แก้ไข

เป็นไปได้ว่ามาจากภาษาจีน (pén)

คำนาม แก้ไข

ปั้น

  1. ภาชนะดินสำหรับชงน้ำชา มีพวยเหมือนกา, ป้าน ก็ใช้

ภาษาปักษ์ใต้ แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *panꟲ²; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ปั้น, ภาษาลาว ປັ້ນ (ปั้น), ภาษาไทลื้อ ᦔᧃᧉ (ปั้น), ภาษาไทใหญ่ ပၼ်ႈ (ปั้น, จับ; บีบ), ภาษาพ่าเก ပꩫ် (ปน์), ภาษาอาหม 𑜆𑜃𑜫 (ปน์, จับ; บีบ)

คำกริยา แก้ไข

ปั้น (คำอาการนาม ก่านปั้น)

  1. ปั้น
  2. บีบ, คั้น
    ปั้นน้ำทิ
    คั้นน้ำกะทิ

ภาษาอีสาน แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

เทียบภาษาจีนยุคกลาง (MC paen|phaen, “หมุน”)

คำกริยา แก้ไข

ปั้น (คำอาการนาม การปั้น)

  1. บิด

อ้างอิง แก้ไข

  • เมชฌ สอดส่องกฤษ. (2552). "รายการคำศัพท์ภาษาไทยถิ่นอีสานที่คาดว่าจะเป็นคำศัพท์ร่วมเชื้อสายตระกูลไท–จีน." วารสารเอเชียตะวันออกศึกษา. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. [1]