นั่ง
ภาษาไทย แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
- (เลิกใช้) น่งง
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *naŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨶᩢ᩠᩵ᨦ (นั่ง), ภาษาลาว ນັ່ງ (นั่ง), ภาษาไทลื้อ ᦓᧂᧈ (นั่ง), ภาษาไทดำ ꪙꪰ꪿ꪉ (นั่ง), ภาษาไทขาว ꪙꪰꪉꫀ, ภาษาไทใหญ่ ၼင်ႈ (นั้ง), ภาษาอ่ายตน ꩫင် (นง์), ภาษาอาหม 𑜃𑜂𑜫 (นง์), ภาษาจ้วง naengh, ภาษาแสก หนั้ง
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | นั่ง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | nâng |
ราชบัณฑิตยสภา | nang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /naŋ˥˩/(สัมผัส) |
คำกริยา แก้ไข
นั่ง (คำอาการนาม การนั่ง)
คำพ้องความ แก้ไข
- ดูที่ อรรถาภิธาน:นั่ง
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
ลดตัวหย่อนก้นให้ติดกับพื้นหรือที่รอง
คำประสม แก้ไข
ภาษาคำเมือง แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /naŋ˦˨/