ดูเพิ่ม: ทอน และ ท้อน

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

เทียบภาษาจีนยุคกลาง (MC dwanH)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
ท็่อน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtɔ̂n
ราชบัณฑิตยสภาthon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰɔn˥˩/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

ท่อน

  1. ส่วนที่ตัดหรือทอนออกเป็นตอน
    ท่อนหัว
    ท่อนกลาง
    ท่อนหาง
  2. ตอนหนึ่งของเพลงไทย
    ท่อน 1
    ท่อน 2
    ท่อน 3

คำลักษณนาม แก้ไข

ท่อน

  1. ลักษณนามเรียกสิ่งที่ตัดแบ่งหรือทอนออกเป็นท่อน ๆ
    ฟืนท่อนหนึ่ง
    ฟืน 2 ท่อน
    เพลง 3 ท่อน