ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาหมิ่นใต้ (tūn / dung6 ตุ๋ง/ตุ๋น/ตุ่น, ตุ๋น, เคี่ยว)[1][2]

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ตุ๋น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdtǔn
ราชบัณฑิตยสภาtun
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tun˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา แก้ไข

ตุ๋น (คำอาการนาม การตุ๋น)

  1. ทำให้สุกด้วยวิธีเอาของใส่ภาชนะวางในภาชนะที่มีน้ำแล้วเอาฝาครอบ ตั้งไฟให้น้ำเดือด
    ตุ๋นไข่
    ตุ๋นข้าว
  2. เคี่ยวให้เปื่อย
    ตุ๋นเนื้อ
    ตุ๋นเป็ด
  3. (ภาษาปาก) หลอกลวงเอาไปแทบหมดตัว

คำนาม แก้ไข

ตุ๋น

  1. เรียกสิ่งที่ทำให้สุกโดยวิธีดังกล่าว
    ไข่ตุ๋น
    เนื้อตุ๋น
    เป็ดตุ๋น

อ้างอิง แก้ไข