ตุ๋น
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาหมิ่นใต้ 燉 (tūn / dung6 ตุ๋ง/ตุ๋น/ตุ่น, “ตุ๋น, เคี่ยว”)[1][2]
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ตุ๋น | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtǔn |
ราชบัณฑิตยสภา | tun | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tun˩˩˦/(สัมผัส) |
คำกริยา แก้ไข
ตุ๋น (คำอาการนาม การตุ๋น)
- ทำให้สุกด้วยวิธีเอาของใส่ภาชนะวางในภาชนะที่มีน้ำแล้วเอาฝาครอบ ตั้งไฟให้น้ำเดือด
- ตุ๋นไข่
- ตุ๋นข้าว
- เคี่ยวให้เปื่อย
- ตุ๋นเนื้อ
- ตุ๋นเป็ด
- (ภาษาปาก) หลอกลวงเอาไปแทบหมดตัว
คำนาม แก้ไข
ตุ๋น