ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ตุลาการ +‎ อภิวัตน์

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ตุ-ลา-กาน-พิ-วัด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdtù-laa-gaan-pí-wát
ราชบัณฑิตยสภาtu-la-kan-phi-wat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tu˨˩.laː˧.kaːn˧.pʰi˦˥.wat̚˦˥/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

ตุลาการภิวัตน์

  1. การใช้หรือแผ่ขยายอำนาจตุลาการเพื่อแทรกแซง ควบคุม ขัดขวาง หรือยับยั้งการใช้อำนาจของฝ่ายบริหารหรือของฝ่ายนิติบัญญัติ หรือเพื่อก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงหรือล้มล้างฝ่ายบริหาร ฝ่ายนิติบัญญัติ หรือองค์กรทางการเมืองอื่นซึ่งมักเกิดขึ้นโดยการใช้อำนาจตีความกฎหมายหรือสร้างบรรทัดฐานประหลาดโลกที่ดูราวกับว่าเกินหรือไร้ขอบเขต นับตั้งแต่การบังคับใช้กฎหมายย้อนหลังไปจนถึงการเปิดพจนานุกรมตัดสินคดี

อ้างอิง แก้ไข