ตบ
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ตบ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtòp |
ราชบัณฑิตยสภา | top | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /top̚˨˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
ตบ
- ชื่อไม้น้ำในวงศ์ Pontederiaceae มี 2 ชนิด คือ ชนิด Monochoria hastata (L.) Solms ขึ้นตามท้องนาที่แฉะและน้ำนิ่ง ดอกสีน้ำเงิน ยอดอ่อนและดอกกินได้, คำสุภาพเรียกว่า ผักสามหาว, และชนิด Eichhornia crassipes (C. Martius) Solms-Laub. ขึ้นตามลำน้ำทั่วไป ดอกสีม่วงอ่อน เรียกว่า ผักตบชวา
รากศัพท์ 2 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *tɤpᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຕົບ (ต็บ), ภาษาคำเมือง ᨲᩫ᩠ᨷ (ต็บ), ภาษาไทใหญ่ တူပ်း (ตู๊ป), ภาษาจ้วง dop หรือ doep
คำกริยา แก้ไข
ตบ (คำอาการนาม การตบ)
- เอาฝ่ามือหรือของแบน ๆ เป็นต้นตีอย่างแรง
- ตบหน้า
- ตบลูกเทนนิส
- เอาฝ่ามือแตะเบา ๆ ด้วยความเอ็นดู
- ตบหัวเด็ก
- (ภาษาปาก) หมุนพวงมาลัยอย่างรวดเร็วเพื่อให้รถเปลี่ยนทางวิ่งในทันที
- ถ้าเขาไม่รีบตบซ้ายทันทีมีหวังชนกันแหลก
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
เอาฝ่ามือหรือของแบน ๆ เป็นต้นตีอย่างแรง
คำสืบทอด แก้ไข
- → ญัฮกุร: ต็อบ
รากศัพท์ 3 แก้ไข
แผลงมาจาก ตก, ตัดมาจาก ตกรางวัล
คำกริยา แก้ไข
ตบ (คำอาการนาม การตบ)
อ้างอิง แก้ไข
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 2 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต, 2552. หน้า 49.
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 3 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต, 2554. หน้า 50.