ดึก
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ˀdɯkᴰˢ³ (“หลับอยู่; ดึก”), จากภาษาไทดั้งเดิม *ɗɯkᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເດິກ (เดิก), ภาษาไทใหญ่ လိုၵ် (ลึก), ภาษาจ้วงแบบหนง ndaek, ภาษาจ้วง ndaek (ดัก-ดึก), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง ndaek (ดัก-ดึก)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ดึก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dʉ̀k |
ราชบัณฑิตยสภา | duek | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /dɯk̚˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
ดึก
คำคุณศัพท์ แก้ไข
ดึก (คำอาการนาม ความดึก)