ดูเพิ่ม: ซอง, ซอัง, และ ซ้อง

ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
ซ็่อง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsɔ̂ng
ราชบัณฑิตยสภาsong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sɔŋ˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1 แก้ไข

เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ ช่อง

รูปแบบอื่น แก้ไข

คำนาม แก้ไข

ซ่อง

  1. ที่มั่วสุมชุมนุมกันลับ ๆ (มักใช้ในทางไม่ดี)
    ซ่องการพนัน
    ซ่องโจร
    ซ่องโสเภณี

คำกริยา แก้ไข

ซ่อง

  1. (โบราณ) ประชุม

รากศัพท์ 2 แก้ไข

คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข

ซ่อง

  1. เงื่อง, เซื่อง
    นกยางเดินซ่อง

รากศัพท์ 3 แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

คำกริยา แก้ไข

ซ่อง (คำอาการนาม การซ่อง)

  1. ร้องพร้อมกัน
  2. ร้องสรรเสริญ

ภาษาอีสาน แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɟoːŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ช่อง, ภาษาลาว ຊ່ອງ (ซ่อง), ภาษาไทลื้อ ᦋᦸᧂᧈ (ช่อ̂ง), ภาษาจ้วง congh

คำนาม แก้ไข

ซ่อง

  1. ช่อง