ซึม

ดูเพิ่ม: ซม, ซม., ซั่ม, ซิ้ม, ซุม, ซุ่ม, ซุ้ม, และ ซฺีม

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊຶມ (ซึม), ภาษาคำเมือง ᨩᩧ᩠ᨾ (ชึม), ภาษาเขิน ᨩᩧ᩠ᨾ (ชึม), ภาษาไทลื้อ ᦋᦹᧄ (ชืม), ภาษาไทใหญ่ ၸိုမ်း (จึ๊ม) หรือ ၸိမ်း (จิ๊ม), ภาษาจ้วง caemh (ซ่ำ)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ซึม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sʉm
	ราชบัณฑิตยสภา	suem
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sɯm˧/(สัมผัส)

คำกริยา

ซึม (คำอาการนาม การซึม)

1. (อกรรม) กิริยาของน้ำหรือของเหลวที่ไหลไปตามรูเล็ก ๆ อย่างช้า ๆ

   เหงื่อซึม

   น้ำซึม

2. (ในเชิงเปรียบเทียบ, อกรรม) กิริยาที่คล้ายคลึงเช่นนั้น

   ยางรถซึม

คำกริยาวิเศษณ์

ซึม (คำอาการนาม ความซึม)

1. เหงาหงอยไม่ค่อยพูดจา, ไม่เบิกบาน, ไม่มีชีวิตชีวา

   นั่งซึม

   อาการซึม

คำประสม

• ซึมกะทือ
• ซึมเศร้า
• เซื่องซึม
• มึนซึม
• เศร้าซึม