ชิม
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɟimᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊີມ (ซีม), ภาษาไทใหญ่ ၸိမ်း (จิ๊ม), ภาษาไทดำ ꪋꪲꪣ (จิ̱ม), ภาษาจ้วง cimz, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง chimz; เทียบภาษาไหลดั้งเดิม *tçʰim
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ชิม | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chim |
ราชบัณฑิตยสภา | chim | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰim˧/(สัมผัส) |
คำกริยา แก้ไข
ชิม (คำอาการนาม การชิม)
ภาษาญัฮกุร แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *ɟhaam ~ *ɟhiim; ร่วมเชื้อสายกับภาษามอญ ဆီ (ฉิํ), ภาษาเขมร ឈាម (ฌาม)
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /cʰim/
คำนาม แก้ไข
ชิม