ค่ะ

ดูเพิ่ม: คะ

ภาษาไทย

รากศัพท์

กร่อนมาจาก ข้า ในคำว่า พระเจ้าข้า หรือ เจ้าข้า ซึ่งใช้เป็นคำรับเช่นกัน; เปรียบกับภาษาไทอื่นซึ่งใช้สรรพนามที่แสดงการถ่อมตัวเป็นคำลงท้ายหรือคำรับได้ เช่น ภาษาลาว ຂ້ານ້ອຍ (ข้าน้อย), ภาษาไทลื้อ ᦃᦾᧉ (ฃ้อ̂ย), ภาษาเขิน ᨡ᩶ᩣ (ข้า), ภาษาไทใหญ่ ၶႃႈ (ข้า); เทียบภาษาคำเมือง ᨧᩮᩢ᩶ᩣ (เจั้า) ซึ่งเป็นสรรพนามที่แสดงการยกย่องผู้พูดด้วยขึ้นและมีความหมายตรงข้ามกับ ข้า แต่ใช้เป็นคำลงท้ายหรือคำรับได้

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ค่ะ	ขะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kâ	kà
	ราชบัณฑิตยสภา	kha	kha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰaʔ˥˩/(สัมผัส)	/kʰaʔ˨˩/(สัมผัส)

คำอนุภาค

ค่ะ

1. คำรับที่ผู้หญิงใช้อย่างเดียวกับ จ้ะ, คำลงท้ายที่ผู้หญิงใช้ในการบอกให้ทราบอย่างสุภาพ

   ไปค่ะ

   ไม่มีอะไรค่ะ

คำเกี่ยวข้อง

• คะ