คั้น
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɡalꟲ, ภาษาจ้วงแบบหนง jenj , ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kaenx (คั้น จับ บีบ ขยำ นวด)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | คั้น | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kán |
ราชบัณฑิตยสภา | khan | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰan˦˥/(สัมผัส) |
คำกริยา แก้ไข
คั้น (คำอาการนาม การคั้น)