ครอบ
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | คฺรอบ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | krɔ̂ɔp |
ราชบัณฑิตยสภา | khrop | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰrɔːp̚˥˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า ករប៑ (กรปฺ), គរោប៑ (คโรปฺ), °គរោប (°คโรป), គរៅប៑ (คเราปฺ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร គ្រប (คฺรบ)
คำกริยา แก้ไข
ครอบ (คำอาการนาม การครอบ)
คำนาม แก้ไข
ครอบ
- แก้วรูปลูกฟักตัดสำหรับครอบพระพุทธรูปหรือเครื่องบูชาเป็นต้น
- ภาชนะชนิดหนึ่งทำด้วยโลหะ รูปทรงคล้ายลูกฟักหรือคล้ายน้ำเต้า มีเชิงฝาครอบเป็นรูปทรงหัวเม็ดทรงมัณฑ์เป็นต้น สำหรับใส่น้ำมนต์
รากศัพท์ 2 แก้ไข
คำกริยา แก้ไข
ครอบ (คำอาการนาม การครอบ)