ดูเพิ่ม: ข่าย

ภาษาไทย แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *p.qaːj; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂາຍ (ขาย), ภาษาอีสาน ขาย, ภาษาคำเมือง ᨡᩣ᩠ᨿ (ขาย), ภาษาเขิน ᨡᩣ᩠ᨿ (ขาย), ภาษาไทลื้อ ᦃᦻ (ฃาย), ภาษาไทใหญ่ ၶၢႆ (ขาย), ภาษาไทดำ ꪄꪱꪥ (ฃาย), ภาษาไทใต้คง ᥑᥣᥭᥴ (ฃ๋าย), ภาษาพ่าเก ၵႝ (ขย์), ภาษาอาหม 𑜁𑜩 (ขย์), ภาษาจ้วง gai, ภาษาปู้อี gaail, ภาษาจ้วงใต้ kai

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ขาย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkǎai
ราชบัณฑิตยสภาkhai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰaːj˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา แก้ไข

ขาย (คำอาการนาม การขาย)

  1. (สกรรม) เอาของแลกเงินตรา
  2. (สกรรม) โอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้แก่กันโดยตกลงกันว่าผู้รับโอนจะใช้ราคาแห่งทรัพย์สินนั้น มีหลายลักษณะ เช่น ขายเงินสด ขายเชื่อ
  3. (เลิกใช้, สกรรม) เอาเงินเขามาโดยยอมตนเข้ารับใช้การงานของเจ้าเงิน
    ขายตัวลงเป็นทาส

คำตรงข้าม แก้ไข

คำประสม แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น แก้ไข