ขวาง
ดูเพิ่ม: ขว้าง
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 橫 (MC hwaeng); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂວາງ (ขวาง), ภาษาไทใหญ่ ၶႂၢင် (ขฺวาง), ภาษาอาหม 𑜁𑜞𑜂𑜫 (ขฺรง์), ภาษาจ้วง gang/hang, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kvang/kvangj
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ขฺวาง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kwǎang |
ราชบัณฑิตยสภา | khwang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰwaːŋ˩˩˦/(สัมผัส) |
คำกริยา แก้ไข
ขวาง (คำอาการนาม การขวาง)
การใช้ แก้ไข
อาจใช้คู่กับคำว่า กว้าง รวมเป็น กว้างขวาง (กว้าง)