ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *koŋ (โค้ง; งอ); ร่วมเชื้อสายกับ ภาษาไทย ก้งโค้ง, โกง, โก่ง, โก้งโค้ง, โค้ง

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ก่ง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgòng
ราชบัณฑิตยสภาkong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/koŋ˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา แก้ไข

ก่ง (คำอาการนาม การก่ง)

  1. ทำให้งอเป็นรูปโค้ง, ทำให้โค้ง
    #:
    ก่งศร
    #:
    ก่งคอ

คำพ้องความ แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น แก้ไข

คำคุณศัพท์ แก้ไข

ก่ง (คำอาการนาม ความก่ง)

  1. เป็นรูปโค้ง

คำพ้องความ แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น แก้ไข

ภาษาคำเมือง แก้ไข

คำกริยา แก้ไข

ก่ง (คำอาการนาม ก๋ารก่ง หรือ ก๋านก่ง)

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨠᩫ᩠᩵ᨦ (ก็่ง, ทำให้โค้ง)

คำคุณศัพท์ แก้ไข

ก่ง (คำอาการนาม กำก่ง หรือ ความก่ง)

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨠᩫ᩠᩵ᨦ (ก็่ง, โค้ง)