ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กะทิ"

 

[[หมวดหมู่:คำนามภาษาไทย]]

 

ประวัติ:

การใช้กะทิ ในการปรุงแกงไทยนั้น น่าจะเริ่มขึ้นในสมัยอยุธยาตอนกลาง มีบันทึกว่าขุนนางสยามเชื้อสายเปอร์เซียนามว่า เจ้าพระยาบวรราชนายก (ท่านเฉกอะหมัด-จุฬาราชมนตรีคนแรก) เป็นผู้นำเอากะทิมาใช้แทนนมวัวเติมลงในแกงแขก นับตั้งแต่นั้น กะทิจึงกลายเป็นส่วนหนึ่งของเครื่องปรุงแกง ลักษณะการเตรียมแกงไทยแต่เดิมนั้นหากจะเติมเครื่องปรุงลงในแกงก็มักจะใช้วิธีการบุบหรือโขลกผักปรุงให้แตกเท่านั้น เครื่องแกงไทยหลายชนิดในปัจจุบัน เช่น เครื่องแกงเขียว แกงแดง ดูเหมือนจะเป็นพัฒนาการที่มาจากการทำแกงของชาวเปอร์เซียและชาวเอเชียใต้

แกงเผ็ดไทยแต่เดิมแม้จะเตรียมพริกแกงแบบแขก แต่ไม่มีการเติมนมหรือกะทิลงไป จนกระทั่งยุคกรุงรัตนโกสินทร์ตอนกลาง พบว่ามีการใส่กะทิลงไปในแกงเผ็ด แล้วเรียกแกงแปลงนี้ว่า แกงเผ็ดกับกะทิ ต่อมาตำรับแกงเผ็ดกับกะทิแพร่ออกจากวังสู่ครัวเรือนของชาวบ้าน จนกระทั่งได้รับความนิยมมากขึ้น แกงเผ็ดกับกะทิจึงเปลี่ยนชื่อเป็นแกงเผ็ด ไปในที่สุด และแกงเผ็ดตามตำรับเดิมที่ไม่ใส่กะทิ เปลี่ยนชื่อเป็น แกงป่า ซึ่งมาจากคำว่าปากะ หมายถึงศิลปะการปรุงอาหาร คำว่า แกงป่า ในปัจจุบันจึงเป็นชื่อที่เพี้ยนมาจากคำว่า แกงป่าก์ หรือแกงปากะ ในอดีต (http://www.thaicooks.net/replytopic.php?t_id=10,2009)