บุคคล

ภาษาไทย

รากศัพท์

ภาษาบาลี ปุคฺคล

การออกเสียง

• (deprecated use of |lang= parameter) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [buk̚˩.kʰõn˧]
• คำอ่านภาษาไทย: บุก-คน
• (deprecated use of |lang= parameter) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [buk̚˩.kʰä˥.läʔ˥ ~ buk̚˩.kʰä˧.läʔ˥]
• คำอ่านภาษาไทย: บุก-คะ-ละ (คำอุปสรรค)
• (deprecated use of |lang= parameter) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [buk̚˩.kʰõn˧.läʔ˥]
• คำอ่านภาษาไทย: บุก-คน-ละ (คำอุปสรรค)

แม่แบบ:หน้าที่-th

บุคคล, บุคคล-

1. คน (เฉพาะตัว)
2. แม่แบบ:กฎ คนซึ่งสามารถมีสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมาย เรียกว่า บุคคลธรรมดา
3. แม่แบบ:กฎ กลุ่มบุคคลหรือองค์กรซึ่งกฎหมายบัญญัติให้เป็นบุคคลอีกประเภทหนึ่ง ที่ไม่ใช่บุคคลธรรมดา และให้มีสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมาย เรียกว่า นิติบุคคล