ຮຸ້ງ

ภาษาลาว

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย รุ้ง, ภาษาอีสาน ฮุ้ง, ภาษาเขิน ᩁᩩ᩶ᨦ (รุ้ง), ภาษาไทลื้อ ᦣᦳᧂᧉ (ฮุ้ง), ภาษาไทใหญ่ ႁုင်ႉ (หุ๎ง)

คำนาม

ຮຸ້ງ • (ฮุ้ง) (คำลักษณนาม ໂຕ)

1. (ແຫຼວ~) รุ้ง (เหยี่ยวชนิดหนึ่ง)
2. (วรรณกรรม, ปรัมปราวิทยา) สัตว์ปีกในนิยายชนิดหนึ่ง

รากศัพท์ 2

จากภาษาไทย รุ้ง; ร่วมรากกับ ຮຸງ (ฮุง)

คำนาม

ຮຸ້ງ • (ฮุ้ง)

1. รุ้ง (ปรากฏการณ์ธรรมชาติอย่างหนึ่ง)