ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ผู้ใช้:AAAERTCM/พจนานุกรมเล่ม/ไทย-กูย"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เริ่มสร้าง |
(ไม่แตกต่าง)
|
รุ่นแก้ไขเมื่อ 22:18, 5 ธันวาคม 2561
พจนานุกรมเล่ม ไทย-กูย ใช้รหัส kdt (WD Q56310) ภาษากูยเป็นภาษาในถิ่นภาคตะวันออกเฉียงเหนือ โดยเฉพาะบุรีรัมย์ สุรินทร์ ศรีสะเกษ อุบลราชธานี ร้อยเอ็ด มหาสารคาม นครราชสีมา รวมไปถึงประเทศลาวทางตอนใต้ ภาษากูยมีหลายสำเนียง แต่ไม่มีระบบการเขียน ดังนั้น ถ้าหากเขียนภาษากูยในวิกิพจนานุกรม ต้องเขียนด้วยอักษรไทย ผู้ใช้ได้รวบรวมคำภาษากูยจากแหล่งอ้างอิงมาลองใช้ในที่นี้
หมายเหตุ
หน้านี้ใช้แม่แบบ หน้าแม่แบบที่เป็นหน้าย่อย โดยใช้สูตรดังนี้
{{ผู้ใช้:นคเรศ/พจนานุกรมเล่ม/ไทย-กูย|(คำไทย)|(คำกูย)}}
อ้างอิง
- พจนานุกรมภาพสี่ภาษา [ไทย-ส่วย (กูย)-เขมร (คแมร)-อังกฤษ] โดยสถาบันภาษาและวัฒนธรรมเพื่อพัฒนาชนบท มหาวิทยาลัยมหิดล และ สถาบันภาษา ศาสตร์ S.I.L. พ.ศ. 2529 (ใช้ภาษากูยในพื้นที่ อำเภอปรางค์กู่ จังหวัดศรีสะเกษ)
หน้าอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง
- จีน-ไทย (ตามขีด)
- ไทย-จีน
- ไทย-ฮิระงะนะ
- ไทย-ลาว
- พินอิน-จีน-ไทย
- ผู้ใช้:นคเรศ/ดัชนีคำอ่านพินอินในภาษาไทย
เนื้อหา: | บนสุด - ก ข ค ฆ ง จ ฉ ช ซ ฌ ญ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ณ ด ต ถ ท ธ น บ ป ผ ฝ พ ฟ ภ ม ย ร ฤ ล ฦ ว ศ ษ ส ห อ ฮ |
---|