เครื่องหมาย
|
ชื่อเขมร
|
การใช้งาน
|
ំ
|
និគ្គហិត (นิคฺคหิต)
|
(นิคหิต) เพิ่มเสียงนาสิกลงท้ายเสียงสระ มาจาก อนุสวาร
|
ះ
|
រះមុខ (ระมุข) វិសជ៌នី (วิสรฺชนี)
|
(วิสรรชนีย์) เพิ่มเสียงหายใจ [ʰ] ลงท้ายเสียงสระ มักจะถูกละไว้ (ต่างกับการใช้ในภาษาไทย)
|
ៈ
|
យុគលពិន្ទុ (ยุคลพินฺทุ)
|
เพิ่มเสียงกัก เส้นเสียง /ʔ/ ลงท้ายเสียงสระ มักจะถูกละไว้
|
៉
|
មូសិកទន្ត (มูสิกทนฺต) ធ្មេញកណ្ដុរ (เธฺมญ-กณฺฎุร)
|
(มูสิกทันต์) เปลี่ยนพยัญชนะที่มีพื้นเสียง /ɑ/ ให้เป็น /ɔ/
|
៊
|
ត្រីស័ព្ទ (ตฺรีสพฺท)
|
เปลี่ยนพยัญชนะที่มีพื้นเสียง /ɔ/ ให้เป็น /ɑ/
|
ុ
|
ក្បៀសក្រោម (เกฺบียสโกฺรม) បុកជើង (บุกเชีง)
|
เหมือนกับ มูสิกทนฺต และ ตฺรีสพฺท ใช้ในกรณีที่มีสระบนอยู่แล้ว
|
់
|
បន្តក់ (บนฺฎก่) រស្សសញ្ញា (รสฺสสญฺญา)
|
ทำให้เสียงสระบางชนิดสั้นลง ใส่ไว้ที่พยัญชนะสะกด
|
៌
|
របាទ (รบาท) រេផៈ (เรผะ)
|
เดิมคือการเติม รฺ (ร หัน) ก่อนพยัญชนะ ใช้ในคำบาลีสันสกฤต ปัจจุบันใช้งานเหมือนทัณฑฆาต
|
៍
|
ទណ្ឌឃាដ (ทณฺฑฆาฎ) បដិសេធ (บฎิเสธ)
|
(ทัณฑฆาต) ใช้กำกับอักษรบางตัวที่ไม่ออกเสียง
|
៎
|
កាកបាទ (กากบาท)
|
แสดงการเพิ่มน้ำเสียงสำหรับคำอุทาน
|
៏
|
អស្តា (อสฺฎา)
|
(ไม้ไต่คู้) แสดงการเพิ่มน้ำเสียงสำหรับคำที่มีพยัญชนะเพียงตัวเดียว [1]
|
័
|
សំយោគសញ្ញា (สํโยคสญฺญา)
|
ใช้แสดงสระเสียงสั้นในคำบาลีสันสกฤต มักจะถูกละไว้
|
៑
|
វិរាម (วิราม)
|
สัญลักษณ์ใช้แทน วิราม (virāma) ในอักษรตระกูลพราหมี
|
្
|
ជើង (เชีง)
|
สัญลักษณ์ที่สร้างโดยยูนิโคดเพื่อป้อนพยัญชนะซ้อนด้านล่าง ลักษณะปรากฏอาจแตกต่างกันไปตามฟอนต์
|
៓
|
Bathamasat
|
เดิมใช้ประกอบกับเลข ๘ เพื่อแสดงเดือนแปดแรกทางจันทรคติ ៨៓ เมื่อมีเดือนแปดสองหน [2] แต่ขณะนี้มีสัญลักษณ์ใช้แทนแล้วคือ ᧠ (U+19E0)
|
៝
|
Atthacan
|
|