ผู้เยาว์

ภาษาไทย

รากศัพท์

ผู้ +‎ เยาว์

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		พู่-เยา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pûu-yao
	ราชบัณฑิตยสภา	phu-yao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰuː˥˩.jaw˧/(สัมผัส)

คำนาม

ผู้เยาว์

1. (กฎ) บุคคลผู้ยังไม่บรรลุนิติภาวะ

คำแปลภาษาอื่น

(1)

• อังกฤษ : minor

(2)

• ภาษาอังกฤษ|อังกฤษ : youth, youngster

ดูเพิ่ม

• เยาวชน
• ผู้น้อย