ปะการัง
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
แผลงมาจาก กะรัง, จากภาษามาเลเซีย karang (“พืดหินปะการัง”)[1]
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ปะ-กา-รัง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpà-gaa-rang |
| ราชบัณฑิตยสภา | pa-ka-rang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pa˨˩.kaː˧.raŋ˧/(สัมผัส) | |
คำนาม แก้ไข
ปะการัง
- ชื่อสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลังหลายชนิด ในชั้น Anthozoa ส่วนมากตัวมีขนาดเล็ก พวกเดียวกับดอกไม้ทะเล รูปทรงกระบอก อาศัยอยู่เดี่ยว ๆ หรืออยู่รวมกันเป็นกลุ่ม สร้างหินปูนห่อหุ้มตัวเป็นโครงร่างหลายแบบ อาศัยและเจริญเติบโตในทะเลเขตร้อน บริเวณชายฝั่งและรอบ ๆ เกาะ เช่น ปะการังเห็ด [Fungia fungites (Linn.)] ปะการังเขากวาง [Acropora formasa (Dana)] ในโครงสร้างที่ทับถมกันเพิ่มมากขึ้น เรียกว่า หินปะการัง, ถ้ามากจนเป็นโขด เกาะ หรือเทือก ก็เรียกว่า โขดปะการัง เกาะปะการัง หรือเทือกปะการัง