ประกฤติ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต प्रकृति (ปฺรกฺฤติ); เทียบภาษาบาลี ปกติ
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ปฺระ-กฺริด | ปฺระ-กฺริ-ติ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bprà-grìt | bprà-grì-dtì |
| ราชบัณฑิตยสภา | pra-krit | pra-kri-ti | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pra˨˩.krit̚˨˩/(สัมผัส) | /pra˨˩.kri˨˩.tiʔ˨˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ประกฤต | ||
คำนาม แก้ไข
ประกฤติ
- (ภาษาหนังสือ) มูลเดิม, ที่เกิด, รากเหง้า
- (ภาษาหนังสือ) ความเป็นไปตามธรรมดา, ความเป็นไปตามปรกติ, ลักษณะ
- (ภาษาหนังสือ) กฎ, เกณฑ์, แบบเดิม