น้ำยา
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | นั้ม-ยา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | nám-yaa |
| ราชบัณฑิตยสภา | nam-ya | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /nam˦˥.jaː˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1แก้ไข
เป็นชื่อที่เรียกอาหารมาแต่ในรั้วในวัง มิได้ประสมขึ้นจาก น้ำ + ยา
คำนามแก้ไข
น้ำยา
- อาหารคาวอย่างหนึ่ง ลักษณะอย่างแกง ทำด้วยปลาโขลกกับเครื่องปรุง กินกับผักบางอย่าง เช่น ถั่วงอก ใบแมงลัก ใช้คลุกกินกับขนมจีน, คู่กับ น้ำพริก
- (ภาษาปาก) ความสามารถในทางใดทางหนึ่ง (มักใช้ในทางตำหนิ)
- ไม่มีน้ำยา
- ไม่มีสติปัญญาความสามารถ
- หมดน้ำยา
- หมดความสามารถ
รากศัพท์ 2แก้ไข
คำนามแก้ไข
น้ำยา