ทุ่ม

ดูเพิ่ม: ทม, ทม., ทิ่ม, ทีม, ทึม, ทึ่ม, ทุม, ทุ้ม, และ ทูม

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วง dumh (ตุ่ม, “ตี, ชน”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง tumh (ทุ่ม, “ตี, ทำให้พัง”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ทุ่ม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tûm
	ราชบัณฑิตยสภา	thum
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tʰum˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำกริยา

ทุ่ม (คำอาการนาม การทุ่ม)

1. เอาของหนัก ๆ ทิ้งลงไป

   เอาก้อนหินทุ่มลงไปในน้ำ

2. ทิ้งทับลง, ทิ้งถมลง
3. โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น

   ทุ่มเงิน

4. ตี

   กระทุ่มดั่งทุ่มกร ตีอก เรียมฤๅ

   (ตะเลงพ่าย)

รากศัพท์ 2

เลียนเสียงธรรมชาติ จากการตีกลองบอกเวลาในสมัยก่อน

คำนาม

ทุ่ม

1. วิธีนับเวลาตามประเพณีสำหรับ 6 ชั่วโมงแรกของกลางคืน ตั้งแต่ 19 นาฬิกา ถึง 24 นาฬิกา เรียกว่า 1 ทุ่ม ถึง 6 ทุ่ม, แต่ 6 ทุ่ม นิยมเรียกว่า สองยาม