ชิน

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		ชิน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chin
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	chin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/t͡ɕʰin˧/^{(สัมผัส)}

เทียบจีนยุคกลาง 鉛 (MC ywen, “ตะกั่วดำ”); ร่วมเชื้อสายกับลาว ຊືນ (ซืน), คำเมือง ᨩᩨ᩠ᨶ (ชื‍น), เขิน ᨩᩨ᩠ᨶ (ชื‍น), ไทลื้อ ᦋᦹᧃ (ชืน), ไทดำ ꪋꪳꪙ (จฺึน), ไทใหญ่ ၸိုၼ်း (จึ๊น), ไทใต้คง ᥓᥧᥢᥰ (จู๊น)

ชิน

ชิน (คำอาการนาม การชิน หรือ ความชิน)

ชิน (คำอาการนาม การชิน)

ยืมมาจากสันสกฤต जैन (ไชน, “เชน”)

ชิน

วิกิพีเดียภาษาไทยมีบทความเกี่ยวกับ:

รัฐชิน

Wikipedia

ยืมมาจากพม่า ချင်း (ขฺยง์:)

ชิน

ยืมมาจากสันสกฤต जिन (ชิน, “ผู้ชนะ”), จากบาลี ชิน (“ผู้ชนะ”)

การแบ่งพยางค์		[เสียงสมาส] ชิ-นะ-	[เสียงสมาส] ชิน-นะ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chí-ná-	chin-ná-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	chi-na-	chin-na-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/t͡ɕʰi˦˥.na˦˥./	/t͡ɕʰin˧.na˦˥./

ชิน

ชิน