ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาบาลี จริต (การเที่ยวไป (ของจิต))

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์จะ-หฺริด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงjà-rìt
ราชบัณฑิตยสภาcha-rit
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕa˨˩.rit̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

จริต

  1. ความประพฤติ, กิริยาหรืออาการ, มักใช้ในทางไม่ดี
    เสียจริต
    วิกลจริต
    ดัดจริต
    มีจริต

ภาษาบาลี แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

จรฺ +‎ หรือ จรฺ +‎ อิ +‎

กิริยากิตก์ แก้ไข

จริต

  1. เที่ยวแล้ว

คำคุณศัพท์ แก้ไข

จริต

  1. เที่ยวแล้ว

การผันรูป แก้ไข

คำกริยา แก้ไข

จริต

  1. พาร์ทิซิเพิล อดีตกาลของ จรติ