ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากบาลี จริต (การเที่ยวไป (ของจิต))

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์จะ-หฺริด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงjà-rìt
ราชบัณฑิตยสภาcha-rit
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕa˨˩.rit̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

จริต

  1. ความประพฤติ, กิริยาหรืออาการ, มักใช้ในทางไม่ดี
    เสียจริต
    วิกลจริต
    ดัดจริต
    มีจริต

ภาษาบาลี

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

จรฺ +‎ หรือ จรฺ +‎ อิ +‎

กิริยากิตก์

แก้ไข

จริต

  1. เที่ยวแล้ว

คำคุณศัพท์

แก้ไข

จริต

  1. เที่ยวแล้ว

การผันรูป

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

จริต

  1. พาร์ทิซิเพิล อดีตกาลของ จรติ