ขุม

ดูเพิ่ม: ขม, ขมุ, ขิม, และ ข่ม

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.kumᴬ, จากภาษาจีนยุคกลาง 坎 (MC khomX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ขุม, ภาษาลาว ຂຸມ (ขุม), ภาษาไทใหญ่ ၶုမ် (ขุม), ภาษาไทดำ ꪄꪴꪣ (ฃุม), ภาษาไทใต้คง ᥑᥧᥛᥴ (ฃู๋ม), ภาษาอาหม 𑜁𑜤𑜪 (ขุํ), ภาษาจ้วง gumz, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kumq

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ขุม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kǔm
	ราชบัณฑิตยสภา	khum
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰum˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

ขุม

1. หลุม, ใช้ในบางลักษณะ

   ขุมขน

   ขุมนรก

2. แหล่งที่เกิดที่เก็บ

   ขุมทรัพย์

คำลักษณนาม

ขุม

1. ใช้เรียกหน่วยที่ต่อรองกันในการพนันคราวหนึ่ง ๆ เช่น 5 เอา 1 เป็นหน่วยหนึ่ง เรียกว่า ขุมหนึ่ง

ภาษาญ้อ

คำนาม

ขุม

1. หลุม

ภาษาอีสาน

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.kumᴬ, จากภาษาจีนยุคกลาง 坎 (MC khomX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ขุม, ภาษาลาว ຂຸມ (ขุม), ภาษาไทใหญ่ ၶုမ် (ขุม), ภาษาไทดำ ꪄꪴꪣ (ฃุม), ภาษาไทใต้คง ᥑᥧᥛᥴ (ฃู๋ม), ภาษาอาหม 𑜁𑜤𑜪 (ขุํ), ภาษาจ้วง gumz, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kumq

คำนาม

ขุม

1. หลุม