ขษีณาศรพ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต क्षीणाश्रव (กฺษีณาศฺรว, “(ผู้)สิ้นอาสวะแล้ว”)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ขะ-สี-นา-สบ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kà-sǐi-naa-sòp |
ราชบัณฑิตยสภา | kha-si-na-sop | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰa˨˩.siː˩˩˦.naː˧.sop̚˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
ขษีณาศรพ