กุซ

ภาษาทะวืง

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาเวียตติกดั้งเดิม *guːs ~ *kuːs (“ไฟ; ฟืน”), จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *( )ʔus ~ *( )ʔuus ~ *( )ʔuəs (“ฟืน”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเวียดนาม củi, ภาษาเขมร អុស (อุส)

คำนาม

กุซ

1. ไฟ