กทา

ดูเพิ่ม: กทำ และ ก่ทำ

ภาษาบาลี

รากศัพท์

กิํ +‎ ทา (“แทนสัตตมีวิภัตติ ลงในกาล, อัพยย, แทนศัพท์ กาล และ ทิวส, กาลสัตตมี”); กทา เป็นกาลตัทธิต หรือ อัพยยตัทธิต หรือ ทิวสตัทธิต

รูปแบบอื่น

เขียนด้วยอักษรอื่น

• (อักษรละติน) kadā
• (อักษรพราหมี) 𑀓𑀤𑀸 (กทา)
• (อักษรเทวนาครี) कदा (กทา)
• (อักษรเบงกอล) কদা (กทา)
• (อักษรสิงหล) කදා (กทา)
• (อักษรพม่า) ကဒါ (กทา) หรือ ၵၻႃ (กทา)
• (อักษรไทย) กะทา
• (อักษรไทธรรม) ᨠᨴᩤ (กทา)
• (อักษรลาว) ກທາ (กทา) หรือ ກະທາ (กะทา)
• (อักษรเขมร) កទា (กทา)
• (อักษรจักมา)

นิบาต

กทา

1. ในวันไหน, ในกาลไหน

คำกริยาวิเศษณ์

กทา

1. ในกาลไหน

คำสรรพนาม

กทา

1. (กทา/กสฺมิํ ทิวสสฺมิํ/กาลสฺมิํ/กาเล, invariable, indeclinable) อธิกรณการก เอกพจน์ของ กิํ

คำคุณศัพท์

กทา

1. อธิกรณการก เอกพจน์ของ กิํ = กสฺมิํ, กมฺหิ, อิมิสฺสํ (อิตถีลิงค์), อสฺสํ (อิตถีลิงค์)