ब्राह्मण

ภาษาบาลี

คำนาม

ब्राह्मण ช.

1. รูปอักษรเทวนาครีของ พฺราหฺมณ

การผันรูป

ตารางการผันรูปของ "ब्राह्मण" (เพศชาย)

การก \ พจน์	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (ปฐมา)	ब्राह्मणो	ब्राह्मणा
กรรมการก (ทุติยา)	ब्राह्मणं	ब्राह्मणे
กรณการก (ตติยา)	ब्राह्मणेन	ब्राह्मणेहि หรือ ब्राह्मणेभि
สัมปทานการก (จตุตถี)	ब्राह्मणस्स หรือ ब्राह्मणाय หรือ ब्राह्मणत्थं	ब्राह्मणानं
อปาทานการก (ปัญจมี)	ब्राह्मणस्मा หรือ ब्राह्मणम्हा หรือ ब्राह्मणा	ब्राह्मणेहि หรือ ब्राह्मणेभि
สัมพันธการก (ฉัฏฐี)	ब्राह्मणस्स	ब्राह्मणानं
อธิกรณการก (สัตตมี)	ब्राह्मणस्मिं หรือ ब्राह्मणम्हि หรือ ब्राह्मणे	ब्राह्मणेसु
สัมโพธนการก (อาลปนะ)	ब्राह्मण	ब्राह्मणा