आ

आ U+0906, आ DEVANAGARI LETTER AA ← अ [U+0905] Devanagari इ → [U+0907]

ภาษาร่วม

วิธีเขียน

รากศัพท์

จากอักษรคุปตะ

ตัวอักษร

आ

1. สระลอยในอักษรเทวนาครี เทียบได้กับสระไทย อา

การใช้

มาตรา (สระจม) ของสระนี้เขียนเป็น ा ต่อท้ายพยัญชนะ ตัวอย่างเช่น क → का

ภาษากุรุข

รากศัพท์

สืบทอดจากดราวิเดียนดั้งเดิม *aH (“นั่น, นั้น”)

คำกำหนด

आ (อา)

1. นั่น, นั้น

ภาษาคุชราตเก่า

คำสรรพนาม

आ (อา)

1. เขา (ผู้ชาย)
2. สิ่งนี้

คำกำหนด

आ (อา)

1. นี่, นี้

คำสืบทอด

• คุชราต: આ (อา)

ภาษาเนปาล

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ä]
• สัทอักษรเทวนาครี: आ
• แม้ว่าการถอดเสียงตัวแรกสามัญมาก แต่ตัวที่สองคือค่าสัทศาสตร์ที่แท้จริง

ตัวอักษร

आ (อา)

1. สระตัวที่ 2 ของภาษาเนปาล เขียนด้วยอักษรเทวนาครี

คำกริยา

आ (อา)

1. low-respectful บุรุษที่สอง เอกพจน์ มาลาสั่งของ आउनु (อาอุนุ)

ภาษาโภชปุระ

คำสันธาน

1. และ

ภาษามราฐี

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /a/

• เสียง:

  (file)

ตัวอักษร

आ (อา)

1. สระตัวที่ 2 ของภาษามราฐี เขียนด้วยอักษรเทวนาครี

ภาษามัลดีฟส์

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /əː/, [əː]

ตัวอักษร

आ (ā)

1. สระตัวที่ 2 ของภาษามัลดีฟส์ เขียนด้วยอักษรเทวนาครี

ภาษาเศรปา

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ɑ~ʌ]

ตัวอักษร

आ (อา)

1. สระ [ɑ~ʌ] ของภาษาเศรปา

ภาษาสันสกฤต

รากศัพท์

จากอินโด-อิเรเนียนดั้งเดิม *HáH, จากอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *h₂éd (“to, at”); ร่วมเชื้อสายกับเจอร์แมนิกดั้งเดิม *at (ซึ่งเป็นรากของอังกฤษ at) และละติน ad; ตัวสะกด *d ในศัพท์ภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิมมักจะสลับกับ *h₁ ซึ่งตัวหลังปรากฏขึ้นก่อนพยัญชนะบางตัวแต่เดิม กลุ่มภาษาอินโด-อิเรเนียนใช้รูปแบบทั่วไปที่ลงท้ายด้วย *h₁ และกลุ่มภาษาอินโด-ยูโรเปียนอื่น ๆ ใช้รูปแบบทั่วไปที่ลงท้ายด้วย *d

การออกเสียง

• (พระเวท) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ɑː/
• (สันสกฤตคลาสสิก) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ɑː/

คำกริยาวิเศษณ์

आ • (ā́)

1. (Vedic) separated formของ आ- (อา-)

คำปัจฉบท

आ • (อา)

1. With senses determined by the accusative case:
   1. (+ กรรมการก) ใกล้ถึง, มุ่งหน้า, ถึง
      • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda
   2. (+ กรรมการก) สำหรับ
      • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda
2. With senses determined by the ablative case:
   1. (+ อปาทานการก) จาก
      • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda
      • c. 1200 BCE – 1000 BCE, Atharvaveda
   2. (+ อปาทานการก) ออกจาก, จากท่ามกลาง
      • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda
3. (+ อธิกรณการก) ใน, ที่, บน

คำบุพบท

आ • (อา)

1. (+ กรรมการก) มากถึง...โดยเฉพาะ
   • c. 700 BCE – 500 BCE, Aitareya Brāhmaṇa
2. With senses determined by the ablative case
   1. (+ อปาทานการก) จนถึง, ถึง, เท่าที่
      • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda
      • c. 1200 BCE – 1000 BCE, Atharvaveda
      • แม่แบบ:RQ:sa:K1237 quote
   2. (+ อปาทานการก) จาก
      • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda

คำกังขาบท

आ • (อา)

1. (+(X)อปาทานการก आ +(Y)อปาทานการก) จาก (X) ถึง (Y)
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 7.95.2:

     एका॑चेत॒त्सर॑स्वती न॒दीनां॒ शुचि॑र्य॒ती गि॒रिभ्य॒ आ स॑मु॒द्रात्।
     रा॒यश्चेत॑न्ती॒ भुव॑नस्य॒ भूरे॑र्घृ॒तं पयो॑ दुदुहे॒ नाहु॑षाय॥

     ékācetat sárasvatī nadī́nāṃ śúcir yatī́ giríbhya ā́ samudrā́t
     rāyáś cétantī bhúvanasya bhū́rer ghr̥tám páyo duduhe nā́huṣāya

     Sarasvatī, chief and pure of rivers, flowing from the mountains to the ocean
     understood the request of Nahuṣa, and distributing riches among the many existing beings, milked for him butter and water.

ภาษาฮินดี

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /aː/, /a/, /ɑː/, [äː]
• การถอดเสียงสามตัวแรกสามัญมาก แต่ตัวที่สี่เป็นค่าสัทศาสตร์ที่แท้จริง

• เสียง:

  (file)

ตัวอักษร

आ (ā)

1. สระตัวที่ 2 ของภาษาฮินดี เขียนด้วยอักษรเทวนาครี

ดูเพิ่ม

• (มาตรา): ा (า)
• (ตัวอักษรในอักษรเทวนาครี) अ,‎ आ,‎ इ,‎ ई,‎ उ,‎ ऊ,‎ ऋ,‎ ए,‎ ऐ,‎ ओ,‎ औ,‎ अं,‎ अः,‎ अँ,‎ क,‎ ख,‎ ग,‎ घ,‎ ङ,‎ च,‎ छ,‎ ज,‎ झ,‎ ञ,‎ ट,‎ ठ,‎ ड,‎ ढ,‎ ण,‎ त,‎ थ,‎ द,‎ ध,‎ न,‎ प,‎ फ,‎ ब,‎ भ,‎ म,‎ य,‎ र,‎ ल,‎ व,‎ श,‎ ष,‎ स,‎ ह,‎ त्र,‎ ज्ञ,‎ क्ष,‎ क़,‎ ख़,‎ ग़,‎ ज़,‎ झ़,‎ ड़,‎ ढ़,‎ फ़ ^{(หมวดหมู่: ตัวอักษรภาษาฮินดี) [แก้ไข]}

คำกริยา

आ (อา)

1. การผันรูปของ आना (อานา):
   1. ต้นเค้าศัพท์
   2. บุรุษที่สอง เอกพจน์ intimate ปัจจุบันกาล มาลาสั่ง