orang
ภาษามาเลเซีย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษามาเลย์อิกดั้งเดิม *uraŋ (“คนต่างถิ่น”), จากภาษามาลาโย-พอลินีเชียนดั้งเดิม *(t-)uRaŋ (“คนต่างถิ่น”); เป็นไปได้ว่าร่วมเชื้อสายกับภาษาชวา wong
คำนาม แก้ไข
orang (อักษรยาวี اورڠ, พหูพจน์ orang-orang, สัมพันธการกบุคคลที่หนึ่งไม่ทางการ orangku, สัมพันธการกบุคคลที่สอง orangmu, สัมพันธการกบุคคลที่สาม orangnya)
ภาษาอินโดนีเซีย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
คำนาม แก้ไข
orang (สัมพันธการกบุคคลที่หนึ่ง orangku, สัมพันธการกบุคคลที่สอง orangmu, สัมพันธการกบุคคลที่สาม orangnya)
- คน, มนุษย์