genii

ภาษาอังกฤษ

รากศัพท์ 1

คำนาม

genii

1. (Roman mythology) พหูพจน์ของ genius; ภูตพิทักษ์
   • 1980, Colin Thubron, Seafarers: The Venetians, page 40:

     On the 11th Century glass bowl above, the painted figures—winged genii, nude athletes and brawny soldiers—resemble mythological characters but may be only lighthearted mimicry of ancient Greek or Roman subjects.

     (กรุณาเพิ่มคำแปลของวลีหรือประโยคตัวอย่างนี้)

รากศัพท์ 2

รูปแบบอื่น

• genies

คำนาม

genii

1. พหูพจน์ของ genie
   • 1936, Rollo Ahmed, The Black Art, London: Long, page 196:

     The latter are not elementals but spirits of the Genii order, and correspond to the inferior "gods" of the invisible world.

     (กรุณาเพิ่มคำแปลของวลีหรือประโยคตัวอย่างนี้)

ภาษาละติน

คำนาม

geniī

1. การผันรูปของ genius:
   1. กรรตุการก/สัมโพธนการก พหูพจน์
   2. สัมพันธการก เอกพจน์