belch
ภาษาอังกฤษ แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- IPA: /beltʃ/
- คำอ่านภาษาไทย: เบลชฺ
คำกริยา แก้ไข
belch
- (อกรรมกริยา) เรอ (เอาอากาศจากภายในท้องออกทางปากอย่างดัง)
- He wiped his hand across his mouth, then belched loudly. (เขาเอามือขึ้นปิดปาก เมื่อเรอเสียงดัง)
- (อกรรมกริยา, สกรรมกริยา) ส่งออกมาเป็นจำนวนมาก, ปริมาณมาก เช่น ควัน, เปลวไฟ
รูปกริยา แก้ไข
| กริยาช่องที่ 1 (Infinitive) |
กริยาช่องที่ 2 (Simple past) |
กริยาช่องที่ 3 (Past participle) |
กริยาในรูป -ing (Present participle) |
สรรพนามบุรุษที่ 3 (Third-person singular simple present) | |
| belch | belched | belched | belching | belches |
คำพ้องความ แก้ไข
คำที่สัมพันธ์กัน แก้ไข
คำนาม แก้ไข
belch (พหูพจน์ belches)
- การเรอ, เสียงที่มาจากอาการเรอ