ภาษาอิตาลี แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากละตินช่วงปลาย balbitāre[1] (เทียบกับ balbūtīre), ซึ่งแผลงจาก balbāre, จากภาษาละติน balbus (ที่พูดติดอ่าง); เทียบภาษาฝรั่งเศส balbutier

คำกริยา แก้ไข

balbettare

  1. (สกรรม, อกรรม) พูดติดอ่าง, พูดตะกุกตะกัก
  2. (สกรรม, อกรรม) พูดอ้อแอ้ (ใช้กับเด็กทารก)

การผันรูป แก้ไข

คำเกี่ยวข้อง แก้ไข

อ้างอิง แก้ไข

คำสลับอักษร แก้ไข